In dit boek wordt de rol van het Hof van Justitie in het Europese integratieproces onderzocht. Het doel is om te analyseren hoe het zich de afgelopen decennia van zijn taken heeft gekweten, en om zijn taakuitoefening te bezien vanuit een normatief perspectief. De centrale vraag is hierbij, in hoeverre het Hof als een 'activistisch' rechtscollege kan worden gekenschetst.
Hiernaar zijn al eerder studies verricht. Tot op heden is echter onduidelijk gebleven wat er precies onder de term 'rechterlijk activisme' moet worden verstaan. Ook heerst er verdeeldheid over de vraag wanneer rechters in het algemeen hun taak al dan niet naar behoren vervullen. Dit onderzoek probeert duidelijkheid te scheppen over deze kwesties, alvorens het zich op de Europese dimensie concentreert.
Zodoende levert dit boek een belangwekkende bijdrage aan de bestaande literatuur over rechterlijke rechtsvorming. Tegelijk geeft het een uitgebreid en actueel beeld van de manier waarop de rechtspleging in de Europese Unie gestalte krijgt, waar het uiteindelijk een gefundeerd kritisch oordeel over velt.
