Neen, het is geen drukfout. 'FastAlliances' wordt door de auteur van dit boek bewust aan elkaar geschreven. Het vormt een soort trade mark voor de vormen van samenwerking tussen e-commerce bedrijven. Want het boek gaat over alles wat komt kijken bij het aangaan van allianties in het moderne e-business tijdperk. De auteur bouwt hiermee voort op een eerdere publicatie over allianties in de 21e eeuw. Het grote onderscheid dat er bestaat tussen die allianties (volgens de schrijfster traditionele organisaties) is de snelheid waarmee wordt beslist over het samenwerken, de partners worden gekozen en de allianties worden vormgegeven. Vandaar ook de naam FastAlliances. Het sluiten van een deal in 14 dagen is niet ongewoon in deze sector. Daarom moet je je ook niet, zoals de traditionele organisaties dat doen, omringen met advocaten en financiële adviseurs in zo'n affaire. Dergelijke professionals zijn geneigd om eerst veel onderzoek te doen en voorbehoud te maken, zodat ze de snelheid eruit halen. Betrek ze er wel bij, maar hou hun rol beperkt en zorg voor de juiste timing, is de aanbeveling van Segil.

Naar mijn mening zou een mkb-accountant met zijn cliënten moeten praten over zaken als: waar wil je staan met je bedrijf over 5 jaar en past deze doelstelling bij jouw als persoon.

Bij het (her)bepalen van hun strategie laten managementteams zich vaak, in veelal haastige sessies, leiden door een blindelings vertrouwen in de op dat moment meest geadoreerde hype.

Eindelijk een boek over strategiebepaling dat niet alleen bij theoretische verhandelingen blijft. Het boek biedt de nodige theoretische achtergronden van strategisch management.

Prof. Richard D'Aveni is vooral bekend vanwege zijn boek Hypercompetition (1994). In dat boek beargumenteerde hij dat in essentie elke strategie op langere termijn onhoudbaar is.

Jim Collins, co-auteur van het voortreffelijke 'Built to Last', heeft met zijn nieuwe boek 'Good to Great' twee dingen nagestreefd: enerzijds tijdloze factoren voor succes over langere tijd te identificeren en tegelijkertijd de zoveelste management hype te vermijden, maar wel inzichten met dezelfde eenvoud te formuleren.

Nederland kent ruim een half miljoen familiebedrijven. Veel ondernemingen zijn ontstaan en gegroeid uit familie ondernemingen. Philips, Océ en Albert Heijn zijn bekende voorbeelden. Onder historici woedt al jarenlang het 'Family Firm Debate'. Kernvraag in dit debat is welke rol familiebedrijven hebben gespeeld in de economische ontwikkeling na de industrialisatie.

Hoe volwassen bedrijven start-ups te slim af kunnen zijn! Dat is te lezen in 'Radical Innovation'. Het boek behandelt een een intrigerend onderwerp op een moment dat de internet hype voorbij lijkt te zijn.

Vierjaar na de succesvolle verschijning van het boek 'Op kop met de Balanced Scorecard' komen Kaplan en Norton met een nieuw boek. Het eerste boek was al uitputtend.

Vijf jaar na de succesvolle verschijning van het boek The Balanced Scorecard: Translating strategy into action (1996) komen Kaplan en Norton met een nieuw boek. Het eerste boek was al uitputtend. Wat kan 'The Strategy-Focused Organization' nog toevoegen? Kaplan en Norton behandelen in dit boek de kwestie 'How balanced scorecard companies thrive in the new business environment'. Zij laten zien hoe (goed) balanced scorecard companies het doen. Dat biedt ze een mooie gelegenheid om nu eens goed aan te geven welke principes aan de succesvolle implementatie van de scorecard ten grondslag liggen.

Gary Hamel geldt als één van de bekendste management goeroes, maar zijn faam dankt hij vooral aan zijn samenwerking met C.K. Prahalad. De artikelen die beide heren rond 1990 voor 'Harvard Business Review' schreven hebben een klassieke status. In iets mindere mate geldt dat voor hun boek 'De strijd om de toekomst', dat in 1994 verscheen.

Bij het vaststellen van een bedrijfsstrategie hebben veel managers de neiging om hun aandacht te richten op één enkele (vaak de huidige) strategie en het analyseren van de financiële consequenties, in plaats van op creatieve wijze te trachten de meest effectieve strategie te ontwikkelen.

Niet mooi of meeslepend geschreven. Maar wel een boek met een duidelijke boodschap. Traditionele managers doen het niet goed. Ze leggen te veel nadruk op de negatieve kanten van hun medewerkers. De negatieve kanten die alsmaar aandacht krijgen en verbeterd moeten worden.

Het ontwikkelen van managementconcepten door adviesbureaus en andere zakelijke dienstverleners raakt de laatste jaren steeds meer in zwang. Vaak worden die concepten dan ook nog van een copyrightteken voorzien, hetgeen duidt op het willen bezitten van niet stoffelijke zaken. Om daar uiteraard vervolgens goede zaken mee te doen. 

Steeds meer organisaties besluiten (delen van) hun ICT werkzaamheden uit te besteden. Drie ontwikkelingen zijn hiervoor verantwoordelijk. Ten eerste is er sprake van een algemene ontwikkeling waarbij informatietechnologie in toenemende mate verweven raakt met de bedrijfsprocessen.

Wanneer Henry Mintzberg als reisleider optreedt zijn de verwachtingen hoog gespannen. Eerdere reizen onder zijn leiding, bijvoorbeeld 'Organisatiestructuren' en 'Opkomst en ondergang van strategische planning', zijn nog steeds onderwerp van gesprek. Het is de vraag of 'Op strategiesafari' dezelfde waarde heeft. Is Mintzberg er opnieuw in geslaagd een vernieuwende prestatie te leveren? Ontstaat inzicht in het antwoord op de wezenlijke vraag: wanneer moeten we welk strategievormingsproces gebruiken? Oftewel: wanneer moeten we welk beest van stal halen?

Ervaren reisleiding Wanneer Henry Mintzberg als reisleider optreedt zijn de verwachtingen hoog gespannen. Eerdere reizen onder zijn leiding, bijvoorbeeld 'Organisatiestructuren' en 'Opkomst en ondergang van strategische planning', zijn nog steeds onderwerp van gesprek.