De recensie van 'Eat that frog', het boek van Brian Tracy, ligt al veel te lang op afronding te wachten. Ik pak het boekje op, lees het door, blader nog eens in het boek en ga weer iets anders doen. Iets dat makkelijker is, maar wat minder voldoening geeft dan de afronding van deze recensie. Dit is nou net waar 'Eat that frog' om draait: we moeten ons uitstelgedrag aanpassen en die taken waar we zo tegenop zien meteen aanpakken.

Eikels, tirannen, halve garen en kloothommels. Kent u zo iemand of….bent u er misschien zelf een? Ze komen namelijk nogal vaak voor bij bedrijven en zijn simpelweg samen te vatten onder de noemer hufters. Mensen die menen dat ze ongestoord collega's en ondergeschikten mogen pesten of zelfs ronduit grof en onbeschoft mogen behandelen.

'Rules are fun! Structuur brengt vrijheid' is geschreven door Michiel Arens, ondernemer en ontwikkelaar van het 'spelregelinformatiesysteem' MAVIM. In dit boek wordt toegelicht hoe MAVIM kan helpen om regels, waar we toch allemaal aan moeten voldoen in een organisatie, zo vast te leggen dat de regels weer als prettig ervaren worden. Hierbij wordt het onderscheid gemaakt tussen 'doen' en 'zijn', oftewel het volgen van regels of bewust het nut ervan in zien en ermee willen werken. Een mooi doel, maar doordat MAVIM het systeem van de schrijver is, voelt de tekst regelmatig als een verkooppraatje en blijft de essentie van het boek niet goed hangen.

Ondernemen is een straatfeest, zegt Pim van den Berg. In zijn gelijknamige boek legt hij uit wat hij daarmee bedoelt. Hij vertelt dat het belangrijk is om als ondernemer in daadwerkelijk contact te staan met je klant en zo 'te begrijpen wat er nu in het heden gebeurt, de kansen voor de toekomst [te] zien en daar vervolgens naar [te] handelen.' De grote ondernemer zal meer moeite hebben om er achter te komen wat er bij zijn klanten leeft. Van den Berg gaat voor hem de straat op om de gebeurtenissen op straat vast te leggen met zijn fotocamera. Vervolgens haalt Van den Berg uit dit beeldmateriaal de kern van wat hij waarneemt. Deze methode, die Van den Berg in zijn boek veelal weergeeft met prachtig beeldmateriaal, noemt hij 'straat-o-logie'. Met 'Ondernemen in een straatfeest' hoopt hij zijn lezer te inspireren tot het beoefenen van straat-o-logie.

Ralf Knegtmans komt naar aanleiding van literatuuronderzoek en interviews tot negen universele criteria om toptalent te herkennen. De vraag die zich daarbij voordoet, is wat de wetenschappelijke waarde is van dergelijke criteria. Die vraag blijft ook na het lezen van 'Toptalent' onbeantwoord. Wat dit boek aantrekkelijk maakt, is dat theorie en praktijk, dat wil zeggen literatuurinzichten en interviews, prettig worden afgewisseld, dit maakt het boek zeer lezenswaardig.

Ralf Knegtmans komt naar aanleiding van literatuuronderzoek en interviews tot negen universele criteria om toptalent te herkennen. De vraag die zich daarbij voordoet, is wat de wetenschappelijke waarde is van dergelijke criteria. Die vraag blijft ook na het lezen van 'Toptalent' onbeantwoord. Wat dit boek aantrekkelijk maakt, is dat theorie en praktijk, dat wil zeggen literatuurinzichten en interviews, prettig worden afgewisseld, dit maakt het boek zeer lezenswaardig.

Ten einde raad marcheerde Wilhelm Voigt naar Berlijn met de twaalf soldaten die hij had overdonderd. De werkloze schoenmaker was vertwijfeld. Om werk te kunnen zoeken, had hij een pas nodig, maar om een pas te kunnen aanvragen, had hij toestemming nodig om te stad te betreden – en die werd hem geweigerd. Althans in de toneelbewerking die Carl Zuckmayer van deze geschiedenis maakte, waarin Voigt het slachtoffer is van een inconsequente overheid. Door echter een militair uniform te stelen en zich als Hauptmann van Köpenick voor te doen, kan Voigt een groep soldaten commanderen om met hem het stadhuis te bezetten, een actie waardoor hij uiteindelijk gehoor vindt voor zijn zaak.

Conflicten zijn van alle tijden, maar dat ruzie maken bijdraagt aan het oplossen van conflicten, zal veel mensen verbazen. Volgens Jean-Pierre van de Ven, auteur van 'Ruzie in de tent', maken sussen en ze uit de weg gaan conflicten alleen maar erger. Conflicten zijn onvermijdelijk en horen bij samenwerken. In het boek wordt ingegaan op de diverse strategieën die het mogelijk maken om zinloze conflicten om te zetten in nuttige.

Altijd aardig om in een boek dat ergens vurig voor pleit, te lezen dat het ook mis kan gaan. Hoe koop ik een bedrijf? van Peter Rikhof en Koen van Santvoord is zo’n boek.

Stephen M.R. Covey - de zoon van - houdt in het boek 'De snelheid van vertrouwen' een stevig en helder betoog over wat u met vertrouwen kunt bereiken en hoe u vertrouwen kunt bevorderen. Het betoog is enerzijds praktisch gemaakt met dertien adviezen voor consequentengedrag, tips en vertrouwensversnellers. Het maakt anderzijds ook duidelijk dat het mogelijk is om vertrouwen te bevorderen, maar dat het wel gaat om fundamentele zaken als integriteit en er ook grenzen zijn aan wat u kunt beïnvloeden.

Soms krijg je opeens een boek in handen waar je nog wel een paar maanden op wilt herkauwen. Zo'n boek is De Zwarte Zwaan - de impact van het hoogst onwaarschijnlijke van Nassim Nicholas Taleb, een voormalig handelaar op Wall Street die het tegenwoordig als hoogleraar in de onzekerheidskunde aan de University of Massachusetts wat rustiger aan doet. In De Zwarte Zwaan schrijft hij over de grote rol van het toeval, het 'hoogst onwaarschijnlijke', in ons leven.

Managers benutten onvoldoende de kracht van conflicten in hun teams. Ze gaan ze uit de weg of raken juist betrokken. Dat terwijl conflicten zo nuttig kunnen zijn en teams verder kunnen helpen in hun ontwikkeling. 'Hoera, een conflict' laat zien dat teams conflicten nodig hebben om succesvol te zijn. De manager speelt hierbij een belangrijke rol. Margreeth Kloppenburg en Jaco van der Schoor willen met 'Hoera, een conflict' bereiken, dat u zich zorgen gaat maken wanneer teamconflicten uitblijven.